Mooi Laos

Zoals beloofd, een uitgebreider verslag van de afgelopen anderhalve week:

Luang Prabang en de Vlakte der Kruiken
Op de tweede (volle) dag die we in Luang Prabang besteden, staan we vroeg op om de bedelgang van de monniken te zien. Zodra de zon opkomt gaan de monniken op pad voor eten. Dit krijgen ze van gelovigen die langs de kant zitten en het eten aan ze aanbieden. Ze lopen iedere ochtend zo'n beetje dezelfde route en Luang Prabang heeft er ontzettend veel, wat het een toeristische trekpleister heeft gemaakt. Geen groep monniken kan voorbij lopen zonder dat ze een horde toeristen achter zich aan hebben. Tja, wij staan er ook bij dus dat maakt ons niet veel beter, maar het neemt het effect een beetje weg. Toch is het mooi om te zien...
's Avonds volgen we een Laotiaanse kookles! Samen met een stel uit Zwitserland, twee meisjes uit Israel en een Britse jongen laten twee koks vier gerechten zien. Die mogen we proeven en per stel kiezen we er twee uit om te gaan maken. Wij kiezen voor een Pork Lap (salade) en Panaeng Gai (kip en varkensvlees in kokossaus). Ik snij en Alex wokt en dat gaat goed! De gerechten die je maakt eet je zelf op en we kletsen nog wat na met het Zwitserse stel.
De volgende dag een lange en vermoeiende bergrit naar Phonsovan. Aan het einde van de middag bezoeken we de Vlakte der Kruiken. Op een aantal vindplaatsen in de omgeving zijn kruiken gevonden van verschillende formaten en steensoorten en tot de dag van vandaag staan archeologen voor een raadsel, want niemand schijnt te kunnen vertellen waar ze vandaan komen, waar ze voor dienden en wie ze heeft neergelegd. Best apart. Het gebied ligt vlakbij Vietnam en is tijdens de Vietnam/Amerika-oorlog hevig gebombardeerd. Er schijnen nog landmijnen en dergelijke in de grond te liggen. Het MAG (Mines Advisory Group) heeft paden vrij gemaakt. Verder is er niet heel veel te doen en we verblijven in een ronduit smerig hotel. Iedereen is blij als we de volgende ochtend vroeg weer op pad gaan.

Vang Vieng en Vientiane
Weer een stuk terug door de bergen, komen we in een ander berggebied van karstgesteente. Deze bergen hebben wat grilliger vormen en dat geeft hele mooie uitzichten! We verblijven een nachtje in Vang Vieng, een backpackerswalhalla waar de overheid een aantal maanden terug in heeft moeten grijpen omdat het volledig uit de hand liep. Het schijnt dus dat een paar jaar terug een aantal restaurantjes elkaar begonnen weg te concurreren door de gasten gratis drank te verstrekken en weed te verkopen en binnen de kortste keren gingen alle restaurants dat doen, kwamen er pubs langs de rivier waar mensen in bootjes en kajakken langskwamen. Gevolg: veel dronken toeristen, vechtpartijen en ongelukken omdat mensen aan lianen van bomen gingen slingeren. Een aantal barretjes is inmiddels gesloten, maar het straalt nog steeds een aparte sfeer uit. Loungebarren waar je Friends kunt kijken, Ierse pubs, tapasbar zonder tapas, dronken mensen op straat einde van de middag en heel veel eetkraampjes!
De volgende ochtend bezoeken we grotten in de omgeving en maken we een tour met kleine, smalle bootjes over de Mekong. Dan stoppen de bootjes bij een Eco-farm, welke we bezoeken. Lekkere moerbeiensap.
Tegen de middag gaan we op weg naar de hoofdstad, Vientiane. Aan het einde van de middag komen we daar aan. De volgende dag hebben we de hele dag om de stad te verkennen. De stad heeft niet echt de uitstraling van een hoofdstad, het is niet zo chaotisch als wat je in een grote stad in Azie zou verwachten, maar heeft juist iets heel relax. Er zijn een aantal monumenten te bekijken waaronder Wat Sisaket en de Patuxai, een Laotiaanse triomfboog.

Reisdagen en Khong Island
Na de hoofdstad gaan we een aantal lange dagen tegemoet. Eerst naar Savannakhet, zo'n 450 km verderop. Onderweg bezoeken we een stupa, waar het voor vrouwen verplicht is om een sarong te dragen. De processiegang rondom de stupa zelf mag niet worden betreden door vrouwen. Voor de Laotianen is het een belangrijk monument, omdat Buddha hier geweest schijnt te zijn toen hij ziek was en werd daar genezen. Wij zijn dan ook zo'n beetje de enige westerlingen die daar rondlopen. Grote koeien maken de ingang en het gebied bij de winkeltjes onveilig.
Vanuit Savannakhet naar Khong Island, het grootste eiland in het zuiden van de Mekong. Dit is ook weer zo'n 400 km rijden. Onderweg bezoeken we Wat Phu, wat het voorbeeld is geweest voor Angkor Wat. De tempel is een flinke klim, maar mooi om te zien. Mooie, gedetailleerde reliëfs.
Tegen de avond komen we aan bij de veerdienst naar Khong Island. Hier hebben we dan weer een volle dag om bij te komen en dat hebben we nodig! Het eiland heeft niet veel te bieden, ik zelfs ongegeneerd een siësta van 4 uur...

Grensovergangen en Angkor
Na twee nachten op Khong Island gaan we richting de Thaise grens. Het schijnt dat de grens van Laos en Cambodja slechte wegen hebben en dat het dus beter is om over Thailand te gaan. Eindbestemming van de dag is dan ook Surin in Thailand. Voor één nachtje want de dag erna gaan we de grens met Cambodja over. Deze grensoversteek duurt wat langer dan we tot nu toe meegemaakt hebben. Formulieren hadden we gelukkig van te voren al ingevuld wat natuurlijk heel veel scheelt. Controles, bagage door scanners, formulieren afgeven en stempeltjes en stickers in het paspoort. Het hoort er allemaal bij. Aan het einde van de middag komen we aan in Siem Reap, waar we drie nachten zullen verblijven.
De volgende dag vroeg op om een tour langs een aantal tempels van Angkor te doen. Als eerste naar Ta Phrom, waar Tomb Raider is opgenomen en wat zich kenmerkt door de bomen die deels de tempel nog overwoekerd. Dan gaan we naar de Banteay Srei. Deze 'Citadel van de Schoonheid' heeft mooie bas-reliëfs en is gemaakt van roze zandsteen.
Angkor Wat als volgende!! Dit is het grootste religieuze monument ter wereld en het paradepaardje van Cambodja.
Via de zuidpoort rijden we Angkor Thom in om Bayon te bezoeken, een tempel met 54 torens op verschillende niveaus dat bij elkaar zo'n 200 gezichten telt.
Als toegift bezoeken we de Preah Kahn. Dit lijkt op het eerste gezicht een kleine tempel, maar niets is minder waar! In het midden staat een stupa en er zijn vier ingangen in de vier windrichtingen. Resten van een oude bibliotheek zijn nog zichtbaar en ook deze tempel is hier en daar nog overwoekerd door een boom.